Onderzoek

In Kaart werkt samen met Opvoeding en Online Gedrag van kinderen

Het Opvoeden en Online Gedrag van Kinderen (OOG) onderzoek is van start gegaan. Het doel van dit onderzoek is om te begrijpen hoe ouders hun kinderen kunnen ondersteunen in het gebruik van digitale media. Deelnemende ouders/verzorgers van In Kaart die zich in hebben geschreven voor 1 maart 2024 krijgen in het voorjaar een uitnodiging via de mail om de vragenlijst over opvoeden en online gedrag van kinderen in te vullen. In Kaart heeft Mariah Knezevic, de onderzoeker die dit onderzoek uitvoert geïnterviewd.

Wie ben je en wie zijn er nog meer betrokken bij het OOG onderzoek?

Ik ben Mariah Knezevic, orthopedagoog en onderzoeker. In het OOG onderzoek combineren we gegevens uit twee belangrijke onderzoeksprojecten, Generaties² en In Kaart. Dit helpt ons om inzicht te krijgen in het media gebruik van een diverse groep kinderen en hun ouders. Ik werk hierin samen met Franca Leeuwis van In Kaart en met Anne Tharner, Ina Koning en Mirjam Oosterman van de Vrije Universiteit Amsterdam. Bovendien is de inbreng van studenten en het Generaties² 

Waarom voeren jullie dit onderzoek uit? 

In een tijd waarin kinderen van jongs af aan opgroeien met digitale media, roept dit vragen op bij ouders over het online gedrag van hun kinderen. Vragen zoals ‘Zit mijn zoon niet te lang op de iPad?’, ‘Ze lijkt veel te delen op social media maar praat minder met ons’ en ‘Onze zoon maakt online makkelijker vrienden over de hele wereld dan op school’ zijn niet ongewoon.

Met dit onderzoek willen we graag te weten komen hoe ouders hun kinderen kunnen ondersteunen bij het gebruik van digitale media. Samen met In Kaart richten we ons op kinderen met neurodiversiteit en/of beperkingen, omdat er nog weinig bekend is over de rol van de ouders in het digitaal mediagebruik van deze groep kinderen. 

Hoe kunnen jullie ouders helpen? 

Ons doel is om ouders te helpen hun kinderen te ondersteunen bij het gebruik van digitale media. We willen weten welke uitdagingen digitale media met zich meebrengt voor kinderen met een ondersteuningsbehoefte, maar ook hoe digitale media kan bijdragen aan hun ontwikkeling en welzijn.

Wat hopen jullie te bereiken?

Door samen te werken met In Kaart hopen we inzichten te krijgen in de unieke ervaringen van kinderen met neurodivergentie en/of beperkingen en hun ouders. Ons doel is om deze kennis, samen met ouders en jongeren, te vertalen naar wetenschappelijk onderbouwde handvatten voor het opvoeden en opgroeien in deze steeds meer digitale wereld.

We zetten ons in om met dit onderzoek bij te dragen een ondersteunende en inclusieve omgeving, waarin elk kind volledig kan opbloeien, zowel online als offline.

In Kaart werkt samen met Ouders in Evenwicht

Gelijk met de lancering van In Kaart is de eerste samenwerking met onderzoekers ook van start
gegaan. In het Ouders in Evenwicht project doet Viveon onderzoek naar veerkracht en burn-out bij ouders van kinderen met een langdurige zorgvraag. In In Kaart kunnen ouders vragenlijsten over henzelf invullen waarmee onderzocht wordt hoe vaak burn-out eigenlijk voorkomt onder ouders en welke elementen in het leven van een ouder daarop van invloed kunnen zijn. Over Ouders in Evenwicht en de samenwerking met In Kaart hebben we Karen van Meeteren, initiatiefnemer en projectleider, geïnterviewd.

Hoe zijn jullie op dit onderzoek gekomen? 

Ik ben zelf ouder van een kind met een beperking. Tegelijkertijd heb ik ook een achtergrond in de wetenschap. Vanuit die beide ervaringen begon ik me bezig te houden met projecten en onderzoeken rondom kinderen met een beperking en hun ouders. Samen met andere ouders heb ik OuderInzicht opgericht, een stichting om de
samenwerking tussen ouders en onderzoekers te bevorderen. 

Vanuit OuderInzicht hebben we samen met een patiëntenvereniging en onderzoekers een paar jaar geleden een Onderzoeksagenda Kinderrevalidatie gemaakt. Hierin hebben we vragen van ouders verzameld waar
wij als ouders graag een wetenschappelijk antwoord op willen zien. Een van die vragen gaat over overbelasting en burn-out bij ouders: hoe kunnen we dat voorkomen? 

Via via kwam ik in contact met Carlo Schuengel, hoogleraar aan de VU en samen leek het ons een goed idee om deze vraag op te pakken. Toen heb ik een team samengesteld van onderzoekers, ouders en zorgprofessionals en zijn we ermee aan het werk gegaan.

Hoe kunnen ouders jullie helpen? 

De afgelopen tijd hebben we ouders al geïnterviewd. Hiermee hebben we heel diep gekeken naar de ervaringen van ouders rondom burn-out. Wat betekent een burn-out voor ouders? En hoe komen ze eruit of wat doen ze om geen burn-out te krijgen? Dit is in het kort wat hebben we gevraagd aan ouders die een burn-out hebben gehad
maar ook aan ouders zonder burn-out. Met In Kaart willen we graag naar een veel grotere groep ouders kijken. Alle ouders van een kind onder de 16 met extra zorgt of ondersteuning kunnen meedoen. Hoeveel ouders daarvan hebben daadwerkelijk last van een burn-out? Welke elementen hebben invloed op een burn-out? Positief en negatief. En hoe verandert burn-out in de loop van de tijd. Door de vragenlijsten jaarlijks in te vullen als ouder kunnen wij die vragen hopelijk beantwoorden.

Hoe zijn ouders hiermee geholpen? 

Door onze onderzoeksvragen te beantwoorden kunnen we twee dingen doen. Als eerste, en dat is misschien voor de ouders iets minder interessant, kunnen we een conceptueel kader maken. Hierin omschrijven we burn-out en de factoren daar omheen. Daarmee kunnen we kijken op welke punten er eventueel structureel dingen veranderd kunnen worden om burn-out positief te beïnvloeden. Daarnaast kunnen we vanuit het onderzoek enkele middelen ontwerpen om de kennis rondom burn-out te vergroten en een aanzet te doen tot acties die de risico's kunnen verminderen en de veerkracht van ouders en hun netwerk te vergroten. Die middelen mag je
echt heel breed opvatten, voor ouders is misschien het eerste waar je aan denkt maar ik zie ook echt kansen om hun netwerk, zorgverleners maar ook beleidsmakers een zetje te geven.

Wat hopen jullie te bereiken? 

Mijn grootste droom is om álle ouders een lichter leven te geven, waarin ze zich gesteund voelen en begrepen en waarin burn-outs niet meer voorkomen. Omdat dat waarschijnlijk niet realistisch is, omdat burn-out van heel veel factoren afhankelijk is, hoop ik in ieder geval dat mensen zich bewuster worden van de risicofactoren en dat daardoor ouders en hun (zorg)omgeving zo goed mogelijk voor zichzelf kunnen zorgen en dat ouders minder belasting gaan ervaren.